Қазақстанның жоғары оқу орындарында студенттердің өзіндік жұмысын ұйымдастырудағы интерактивті оқыту

Мақаланың мақсаты – студенттерді оқытудың әдістері мен формаларын жетілдіру, ғылыми негізделген бірыңғай жүйені қалыптастыру. Жоғары оқу орнында білікті мамандарды дайындау, оқытудың жаңа нығайтқыш түрлері мен әдістерін қолдануды талап етеді. Инновациялық педагогикалық технологиялардың негізінде білім берудің жолдарын айқындап, жетілдіріп отыру қажет. Халықаралық білім нарығында мамандарды даярлауға деген талаптың артуы және оқу үдерісінде заманауи инновациялық технологияларды кеңінен енгізу жоғары оқу орынындағы білім беру және медицинадағы ғылыми техниканың алға жылжуын белсенді түрде қолдау мемлекеттік стратегиялардың жаңа міндеттерінің бірі болып қала береді. Оқу үрдісіне оқытудың интерактивті технологиясын енгізу, оның ішінде, бейнеконтентпен қашықтықтан оқыту технологиясын қолдану, медициналық-техникалық мамандықтар бойынша материалдық-техникалық базаны нығайту, электронды оқу залдарының санын көбейту, ғылыми-зерттеулерді ұйымдастыру кеңінен жалғасып келеді.

Заманауи иновациялық технологияларды тек оқу үдерісінде ғана қолданылып қоймай, сонымен қа- тар халықаралық нарықта өте жоғары сұранысқа ие мамандандырылған бәсекеге қабілетті жас мамандарды даярлаудада да кең қолданыс тапқаны жөн. Білім берудің тиімді жолдары, білім деңгейінде әр түрлі әдістерді қолдану арқылы анықталады. Бүгінгі таңда оқу процессінде оқытудың қалыптасқан негізгі әдістерімен қатар жаңа әдістері де жиі қолданылып жүр. Студенттердің білім деңгейлерін бағалау, білім берудің әр түрлі әдістері арқылы анықталады.

1. Аралбай С. М. Правильное направление инновационного образовательного процесса в обществе – гарантия в сфере здравоохранения /С. М. Аралбай, К. М. Абдрахманова, А. Баден //Медицина и экология. – 2017. – №3. – С.113-117.

2. Бурков В. Н. Как управлять проектами / В. Н. Бурков, Д. А. Новиков. – М.: Синтег, 1997. – 190 с.

3. Дятлова К. Д. Самостоятельная работа студентов как способ формирования компетенций /К. Д. Дятлова, И. А. Ковпаков //Вестник Нижегородского университета им. Н. И. Лобачевского. – 2012. – №1. – С. 25-29.

4. Қазақстан Республикасының 2011-2020 жылдардағы білімді дамытудың МЕМЛЕКТТІК БАҒДАРЛАМАСЫ. http://www.edu.gov.kz

5. Лаптев В. В. Инфографика: основные понятия и определения // Общество. Коммуникация. Образование. – 2013. – №184. URL: https://cyberleninka.ru/article/n/infografika-osnovnye-ponyatiya-i-opredeleniya

6. Морозова Н. С. Модели управления внеаудиторной самостоятельной работой студентов //Филологические науки. Вопросы теории и практики. – 2017. – №9. – Ч. 2. – С. 198-202.

7. Никифорова С. А. Использование методов научных проектов в образовательном процессе в медицинском вузе /С. А. Никифорова, А. С. Ламанова, О. А. Ковтун //Медицина и экология. – 2017. – №2. – С.102-105.

8. Скляренко А. Н. Технология формирования компетенций: методические рекомендации для преподавателя. – М.: МЮИ, 2011. – 213 с.

9. Сорокина Л. Л. Создание содержательно-информационной образовательной среды как условие реализации креативно-технологического подхода организации самостоятельной работы студентов //Филологические науки. Вопросы теории и практики. – 2017. – №8. – Ч. 1. – С. 193-195.

10. Темиргалиев К. А. О методологическом кризисе общественной науки в контексте вызовов современности /К. А. Темиргалиев, А. Т. Бакирова, Г. Г. Алиева //Медицина и экология. – 2017. – №1. – С.154-158.

11. Шмелева М. В. Интерактивное обучение как одно из требований к условиям реализации основных образовательных программ в вузе // Казанский педагогический журнал. – 2015. – № 6. – Ч. 1. – С. 25-30.

12. Knapper C. Changing Teaching Practice: Strategies and Barriers //Teacher Development in Higher Education. – 2013. – №35. – P. 53-81.